ای شنیدم که شبی بر سر مد /دختری با پدرش بود به جنگ

پدر از روی نصیحت می گفت/ که مکن پیروی از راه فرنگ

مرو از خانه برون بی چادر /بر تن خویش مکن دامن تنگ

ای بسا گرگ که در جامه میش/ بهر صید تو نوازد آهنگ

نکنند این دغلان از دغلی/ بهر اغفال تو یک لحظه درنگ

دختر از روی تعرض گفتش /آنچه تو گوئی بود جمله جفنگژ

باش خاموش دگر یاوه مگو که تو پیری و بری از فرهنگ

مدتی شد سپری زان جریان /تا که یک شب پسری گوش به زنگ

با سخن های زیبنده عشق /با بیانات دل انگیز و قشنگ

همچو آهو به سخن رامش کرد/ از ره حیله چو روباه زرنگ

گوهر عفت او را زد و برد کرد /دامان وی آلوده به ننگ

همچنانی که به خود می بالید /زیر لب زمزمه کرد این آهنگ

صید با پای خود افتاد به دام /مرغ با میل خود افتاد به چنگ